De gele paprikawereld is er een waarin collega-tuinders intensief met elkaar samenwerken en van elkaar proberen te leren. 'Elke 14 dagen lopen we een rondje door elkaars kas en bespreken we wat we doen. Aan het eind van het jaar vergelijken we de productiecijfers.' Daarin schuilt duidelijk een competitie-element: 'Normaal gesproken zit ik bij de top-3,' vertelt Slaman. 'Maar ik heb meer dan de anderen last van hitte. Omdat dit een bijzonder warm jaar was, vrees ik dat ik in de middenmoot ga eindigen.'
Paprikatuinders zoals Slaman vergelijken niet alleen productietechnieken en opbrengstcijfers met elkaar. Ook kijken ze naar de kostprijs en dan met name naar het geld dat ze kwijt zijn aan energie – na arbeid de grootste kostenpost in de glastuinbouw. Wat heet: het succes van de tuindersfamilie Slaman en de Nederlandse glastuinbouw in het algemeen, is mede te danken aan de beschikbaarheid van goedkoop aardgas sinds de jaren '60.
