Alternatieve materialen aardwarmte bebuizing beschikbaar, maar duur

Kunstof bebuizing (casing) heeft voordelen ten opzichte van stalen bebuizing onder andere op het gebied van scaling, corrosie en stromingsweerstand. Het is echter nog niet in Nederland toegepast o.a. door wet en regelgeving, hogere kosten en onzekerheid over de levensduur van de kunststof bebuizing. In dit project is de haalbaarheid onderzocht. Conclusie is dat de businesscase voor volledig composiet casing nog niet positief is. Gedeeltelijke toepassing mogelijk wel. Er is een rekenmodel opgezet waarmee in te schatten is of de toepassing van kunststof bebuizing rendabel is voor een geothermisch project.

Op basis van deskresearch en een marktuitvraag is nagegaan welke voordelen of beperkingen de inzet van alternatieve materialen als casing in geothermieprojecten in Nederland zou kunnen hebben. Eerste punt dat wordt geconstateerd, is dat er nog geen normen opgesteld zijn in de wet- en regelgeving zoals bij stalen casing wel het geval is.

Geothermie in Nederland (en ook in het buitenland) heeft te maken met een (sterk) corrosieve en basische omgeving. Het gebruik van carbonstaal voor geothermieputten zorgt voor een verhoogd risico op productieverlies of schade door corrosie en scaling. Ervaring met alternatieve materialen voor casing zoals (Super)Chroomstaal en composiet in de olie en gaswinning leert dat deze materialen een bruikbaar alternatief kunnen zijn.

Spidron heeft een marktconsultatie uitgevoerd die uitwijst dat er een aantal aanbieders/fabrikanten is van composietmaterialen die ingezet kunnen worden in de (Nederlandse) geothermie. Verder blijkt dat voor “alternatieve casing” hogere initiële investeringen nodig zijn dan voor traditionele materialen. Operationele kosten zullen naar verwachting lager zijn en productie meer constant (door minder verstoring en minder onderhoud).

Toch biedt composiet niet het antwoord op alle problemen in de geothermie. Composiet casing heeft bijvoorbeeld een beperkter temperatuurbereik dan carbon- of chroomstaal. Daarnaast moet bij het gebruik van composiet meer aandacht worden besteed aan cementering.

De business case voor composiet ten opzichte van carbon- en chroomstaal is nog niet positief. Mogelijk dat lagere installatiekosten door gebruik te maken van een lichtere boortoren nog verschil kunnen maken. Spidron adviseert daarom de mogelijkheden van een hybride ontwerp uit te werken. In dit hybride well-design zou alleen composiet worden toegepast in die gedeelten van de well waar het de meeste toegevoegde waarde heeft. In het bijgevoegde model kan de gebruiker zelf een (eenvoudige) business-case opstellen.

Daarnaast beveelt Spidron aan om praktische ervaring op te doen met een volledig (of hybride) composiet put. Deze ervaring –met name in de operationele fase- kan een nog beter inzicht geven in de operationele voordelen van de inzet van alternatieve materialen.

Het project is uitgevoerd door Spidron BV in het kader van de Kennisagenda Aardwarmte van het ministerie van Economische Zaken, LTO Glaskracht Nederland en het programma Kas als Energiebron.

Het eindrapport van het project is beschikbaar op Kas Als Energiebron