Piet Maas vertrekt na een halve eeuw rozendienst

Tholen - Na ruim een halve eeuw rozen en 45 jaar dienstverband bij De Ruiter gaat Piet Maas vandaag met pensioen. Hij begon ermee op zijn twaalfde, roosjes pluizen bij een tuinder voor 50 cent per uur (’60 cent als je het netjes deed’), en hij zwaait af als rozenkenner, bekendheid in het vak en sinds jaar en dag een van dé gezichten bij de noviteiten van De Ruiter.

Piet doorliep de technische school en bleef vervolgens bij de kweker hangen. “Je kon lekker uurtjes maken, het beviel me best”, vertelt Piet. “In maart 1967 ben ik toen aan de slag gegaan bij Anton Pouw. Die had Sonia’s staan, dat was dé roze roos van toen, en hij had met 6,5 ha echt een groot productiebedrijf. Er werd toen nog niet belicht en het gewas stond uiteraard gewoon in de vollegrond. Het was dikwijls verstand op 0 en gaan. Zeker ’s zomers maakte je lange dagen, dan begonnen we om 5 uur met bossen en gingen we knippen als het licht werd. Je bleef dan tot een uur of 9 's avonds en ging je dan naar huis, dan zei Anton doodleuk ‘gaan jullie nou al naar huis?’ Maar we verdienden lekker – er werd toen goed geld verdiend met de rozen – en we hebben er veel gelachen.”

Van productie naar veredeling
In de jaren tachtig startte Pouw een samenwerking met De Ruiter. De kweker plantte toen de eerste Madelon, een rode roos, die erg populair werd. Die samenwerking beviel goed en men kreeg een showkasje op het bedrijf, alwaar men allerlei nummers voor De Ruiter gingen testen. “Die ben ik toen gaan bijhouden”, vervolgt Piet. “Qua productie ging Pouw langzaam over van de rozen op potplanten. In 1989 werd De Ruiter overgenomen (van de gebroeders Gijs en Leen, de zoons van Gijs bleven in het bedrijf actief), en Pouw bouwde De Ruiter verder uit. De combinatie Pouw en De Ruiter bleek succesvol in de rozenwereld. Een van toppers uit die tijd was First Red, als het ware de opvolger van Madelon, een topper die ook heel veel geplant werd naast bekende rassen als o.a. Vivaldi en Prophyta."

In de jaren negentig werd aan de Dwarsweg een nieuw bedrijf gebouwd van 3,5 hectare. Daarin werd een deel productie en een deel showkas gehuisvest en ook Piet verhuisde daarheen. Deze vestiging heette PR Roses, een soort zusterbedrijf van De Ruiter, dat in 2005 moest stoppen. In 2007 werd de locatie Dwarsweg verkocht en werd een bestaand bedrijf van ongeveer 1 ha gekocht aan de Hoofdweg. Deze locatie was eveneens bestemd voor zowel show als productie. Rond diezelfde tijd verhuisde de veredeling, die tot dan toe in Hazerswoude was gevestigd, naar waar het bedrijf nu nog zit, aan de Meerlandenweg in Amstelveen. De kas aan de Hoofdweg zou uiteindelijk in 2014 worden afgestoten en toen verhuisde ook de showkas naar de Meerlandenweg. Het is hier dat Piet de laatste zes, zeven jaar gewerkt heeft, en waar hij, samen met collega's Marco Carels en Arjen Vlasman, waakte over (de presentatie van) de nieuwe soortjes van De Ruiter.

Fluitend naar het werk
“Ik heb altijd in goede harmonie met iedereen kunnen werken”, blikt Piet niet zonder weemoed terug, “op misschien een korte tijd rond het stoppen van PR na ben ik eigenlijk altijd fluitend naar mijn werk gegaan. Natuurlijk is het werk totaal veranderd. Er waren vroeger veel meer kwekers, die je bovendien veel vaker zag. Hele dagen gingen voorbij met een aaneenschakeling van bezoekjes. Ook kon er vroeger meer, zowel in goeie als in kwaaie zin. De productie zelf is sterk geprofessionaliseerd (‘je werkte met het licht mee, wonderlijk, dat kun je je nu nauwelijks nog voorstellen’), de rozen zelf zijn kwalitatief veel sterker geworden, de productie is nu veel hoger en de rassen hebben vooral veel grotere knoppen.”

Het afscheid is niet helemaal zoals Piet het voor zich had gezien, wegens zenuwpijn en een operatie aan zijn rug heeft hij reeds in maart het werk moeten neerleggen. Nu is de pijn daar weg, maar komt het op andere plaatsen weer opzetten. “Dat is nog even een dingetje, hopelijk vinden ze snel wat het is. Nu kan ik een paar meter lopen of fietsen en moet ik weer gaan zitten. Is dat eenmaal verholpen”, besluit hij optimistisch, “dan kom ik natuurlijk nog wel eens op de koffie, en hoop ik verder vooral nog lang te kunnen genieten en er samen met mijn vrouw en ons kleinkindje op uit te kunnen.”

Piet feliciteren? Stuur hem vooral een mailtje of bel even: p.maas1@hetnet.nl of tel. nr. 06-19 99 92 30