Vlakbij een glastuinbouwbedrijf in Middenmeer exploiteert Gasunie een gascompressor en -mengstation. Daar zijn risico's mee gemoeid en dus mogen er geen als 'kwetsbaar' aangemerkte objecten dicht in de buurt zijn.
Op een gegeven moment viel een deel van het bedrijf binnen de risicocirkel en dus vroegen de telers de provincie om te handhaven. Dat deden zij in de zomer van 2020, echter nadat er officieel geen sprake meer was van een overtreding. De provincie trad niet op en de telers gingen tegen dat besluit in beroep.
Op 21 oktober volgde een uitspraak door de Rechtbank Noord-Holland waarover op 9 december een verslag is gepubliceerd. Het beroep van de telers is deels ongegrond en deels niet-ontvankelijk verklaard.
Risicocontour
Rond het station geldt een 'risicocontour'. Met rekenregels worden de risico's en dat gebied bepaald. Na een wijziging per 1 juli 2015, waarmee het risicocontour groter werd, kwam het bedrijf deels binnen het risicocontour te liggen. Reden voor de telers om de provincie eind juni 2020 te vragen handhavend op te treden.
Binnen vijf jaar moest de provincie zorgen dat de ontstane situatie opgelost werd. Net binnen de termijn van vijf jaar werden de rekenregels weer aangepast. Daarmee vielen er geen 'kwetsbare objecten' van het glastuinbouwbedrijf meer binnen het risicocontour. Omdat ten tijde van het handhavingsverzoek van de telers er geen sprake meer was van een overtreding, verklaart de rechter het beroep van de telers ongegrond.
Telers willen duidelijkheid
De telers wijzen in de zaak op onzekerheid waarmee zij kampen. In het rechtszaakverslag is te lezen: "de binnen de contouren op het terrein van de kwekerij liggende objecten (kassen) zijn nu vanwege aard van gebruik van die objecten en de omvang van die objecten weliswaar aangemerkt als beperkt kwetsbare objecten, maar ter plaatse staat het bestemmingsplan meer toe dan alleen het gebruik als kas. Zo is bijvoorbeeld ook gebruik voor de functies kantoren, kantines en logiesgebouwen toegestaan. Dat zou nu, gelet op de nieuw berekende risicocontour, niet meer mogelijk zijn."
Er is bovendien sprake van rechtsonzekerheid, stellen de telers ook. Zij weten niet of zij bij verandering van de teel en/of uitbreiding van het personeelbestand in de ogen van de provincie nog een 'beperkt kwetsbaar object' zijn en wanneer niet meer. Ook zeggen de telers niet te weten of het gehele bedrijf meegaat in een eventuele overgang van beperkt kwetsbaar naar kwetsbaar object of dat dit per kas/gebouw wordt bekeken.
Risicocontour juist?
Ook zetten zij vraagtekens bij de juridische status van de berekende risicocontouren. Er is geen sprake van een officiële vastlegging van die contouren, volgens het college van Gedeputeerde Staten van Noord-Holland omdat de verplichting daartoe niet zou bestaan. De telers stellen echter dat met de verleende omgevingsvergunning in feite wel een risicocontour is vastgesteld, en dat als dit niet het geval is, de provincie dit alsnog moet doen. De telers hebben behoefte aan duidelijkheid en rechtszekerheid.
De rechtbank verklaart het beroep van de telers deels ongegrond en deels niet-ontvankelijk. Niet-ontvankelijk omdat de telers zich beroepen op Artikel 20 Besluit externe veiligheid inrichtingen. De rechter wijst erop dat dit artikel alleen een instructienorm voor het bevoegd gezag bevat. De rechter stelt dat de telers in de aangevoerde procedure die duidelijkheid en zekerheid niet kunnen krijgen.
Hoger beroep in de zaak is mogelijk.