Bij veel gewassen vliegt 70% of meer van het gegeven gietwater weer door de luchtramen naar buiten in de vorm van waterdamp. Als telers de verdamping kunnen beperken of het water kunnen terugwinnen, dringen zij de waterbehoefte belangrijk terug.
Een flink verdampend gewas zoals tomaat vraagt jaarlijks 10.000 kuub water per hectare. Dat is vaak niet volledig in te vullen met de voorraad in het bassin, zodat er nog bron-, kraan- of oppervlaktewater nodig is. Bij al die soorten zijn kanttekeningen te maken. Omgekeerde osmose staat onder druk, kraanwater is duur en bevat natrium en oppervlaktewater is risicovol zonder gedegen ontsmetting en bevat ook natrium.
“Het wordt lastiger om goed gietwater te krijgen. Er zijn projecten om de beschikbaarheid te vergroten, zoals de benutting van restwater uit bieten in Dinteloord en de collectieve opslag van regenwater onder de vlag van Coastar in het Westland. Maar we denken dat in de kas zelf ook nog wel wat te winnen valt”, vertelt Jim van Ruijven van Wageningen University & Research. Hij is projectleider van het project ‘Waterefficiënte teelt op substraat’ en geeft uitleg over het project op Glastuinbouw Waterproof.