Met knikkende knieën loopt Erik Wassenaar in 1994 een veilingzaal in. Hij is dan amper drie weken aan het oefenen als veilingmeester, maar mag tot zijn grote verbazing al een veiling gaan leiden. Bloednerveus kijkt hij naar de tribunes, waar honderden bloemenhandelaren hem aangapen, deelt hij in De Telegraaf (€).
De veiling verloopt chaotisch: "Die bloemenhandelaren zagen natuurlijk dat ik nog nat achter de oren was, dus ze testten me uit. Ik moest ook ingrijpen toen een lading bloemen voor te weinig geld verkocht dreigde te worden. Kwam daar natuurlijk weer gedoe over."