Er wordt al geruime tijd ingezet op kwaliteitsverbetering van het grond- en oppervlaktewater. De glastuinbouw is hierin één van de vele stakeholders. Hoog op de eigen agenda staat ook de beschikbaarheid van goed gietwater. Guus Meis zit namens de sector aan veel landelijke en regionale overlegtafels waar deze vraagstukken en daaraan gerelateerde projecten onderwerp van gesprek zijn. Hij neemt ons op Glastuinbouw Waterproef mee in de actualiteit.
Met projecten in en om de kas – hoe belangrijk die ook mogen zijn om de waterhuishouding op bedrijfsniveau te optimaliseren – houdt Guus Meis zich meestal niet bezig. Hij is meer de man van het grote plaatje. Een goede watervoorziening is cruciaal voor alles wat leeft en trekt zich weinig aan van door mensen getrokken grenzen. Toch heeft de sector daar wel mee te maken, op tal van niveaus en in verschillende hoedanigheden. Goed watermanagement vereist breed gedragen afspraken en concrete maatregelen om doelstellingen gerealiseerd te krijgen. Kwalitatief en kwantitatief, internationaal en nationaal, regionaal en lokaal. Daar waar de glastuinbouw als grootverbruiker van water aanwezig is, praat Meis dikwijls mee.
Meepraten hard nodig
“Meepraten over waterbeleid, knelpunten, maatregelen, onderzoek en projecten is gewoon heel hard nodig”, zegt de Beleidsspecialist Water & Omgeving van Glastuinbouw Nederland. “Enerzijds om onze belangen te laten meewegen in de besluitvorming, anderzijds door specifieke kennis in te brengen en projecten te initiëren, waarbij de inbreng van het bedrijfsleven wenselijk of noodzakelijk is. Bij het overleg zijn vaak veel partijen betrokken, zowel bestuurlijk als uitvoerend. Breed overleg is complex en kost tijd, maar het loont wel om daar actief aan deel te nemen. Als we dat niet zouden doen, wordt er over ons gesproken en beslist. Nu kunnen we samen met de overheden zorgen voor realistisch beleid, dat draagvlak heeft in de praktijk.”
Waterkwaliteit: extra inzet op handhaving
Knelpunten, wensen en oplossingen verschillen van gebied tot gebied. Kijkend naar de kwaliteit van het oppervlaktewater in concentratiegebieden met glastuinbouw is de rode draad wel dat de kwaliteitsverbetering niet snel genoeg gaat. “Ondanks de zuiveringsplicht en de constructieve samenwerking tussen bedrijven en waterschappen in gebiedsgerichte projecten, lijkt de verbetering te stagneren”, erkent Meis. “Dat blijkt uit metingen in meerdere concentratiegebieden. Hoogheemraadschap Delfland heeft al expliciet aangegeven meer inzet te gaan plegen op handhaving. Naast de bekende middelen die al langer in te hoge concentraties worden gemeten, duiken er ook andere middelen op in de analyserapporten. Het spreekwoordelijke lek is dus nog niet boven water.”
Zie hier het volledige artikel.