Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

Scheiden specifieke nutriënten uit afvalwater komt steeds dichterbij

De mogelijkheid om heel gericht specifieke nutriënten uit afvalwater te halen komt steeds beter in beeld. De onderzoeksgroep van Louis de Smet, onderdeel van Organische Chemie bij Wageningen University & Research, publiceert hierover in het prestigieuze tijdschrift Energy & Environmental Science. Louis de Smet legt e.e.a. uit op de website van de universiteit.

Het onderzoek werd uitgevoerd door een internationaal consortium van uiteenlopende experts met daarin naast Wageningse onderzoekers ook onderzoekers van het onderzoeksinstituut Wetsus in Leeuwarden en hoogleraren van de Seoul National University, Yale University, Technion, en Tsinghua University.

Brak water
In afvalwater zitten stoffen die we kunnen hergebruiken, denk aan de minerale nutriënten fosfor, stikstof en kalium. In het onderzoek zetten de onderzoekers uiteen hoe capacitieve deïonisatie (CDI) - een van de technieken om brak water te ontzouten - ingezet kan worden om selectief ionen (dat is waar zouten uit opgebouwd zijn) uit water te vissen. Hergebruik is vaak alleen mogelijk als je de nutriënten in zuivere vorm in handen krijgt. Dat maakt deze techniek extra van belang.

Ontzouten
De beperkte hoeveelheid zoet water wereldwijd maakt ontzouten een belangrijke activiteit. En CDI heeft veel potentie om selectief bepaalde zouten te verwijderen. Het onderzoek beslaat enerzijds een overzicht van het werk dat tot nu toe gedaan is en de duiding hiervan. Verder laten de onderzoekers aan de hand van een rekenmodel zien dat een bepaalde type materiaal (waar nog niet lang aandacht voor is) gebruikt kan worden voor het scheiden van specifieke zouten.

Een dergelijk overzicht ontbrak nog en ook het modelleerwerk is voor het eerst gericht op het scheiden van verschillende soorten zouten in plaats van op ontzouten. Het ERC-project loopt nog ruim een jaar, waarbij speciale aandacht is voor het vissen van lithium (energieopslag), fosfaat en kalium (nutriënten) uit het water.

Selectiviteit CDI verbeteren
Louis de Smet legt uit: “Al deze theoretische krachten zijn in het review samengevat met kleine formules en korte berekeningen om de effecten te illustreren. De berekeningen laat zien dat scheiding heel goed mogelijk is, maar dat je over een aantal details, zoals de snelheid waarmee je de scheiding realiseert, wel goed moet nadenken. Om efficiënt selectief te vissen moeten waarschijnlijk meerdere van de genoemde methodes tegelijk worden ingezet. We verwachten een toenemende groei aan nieuwe elektrodes en membranen en daarmee meer mogelijkheden om de selectiviteit van CDI te verbeteren.”

Maarten Biesheuvel van Wetsus vult aan: “Het betere begrip van ionselectiviteit en iontransport van deze materialen, zoals beschreven in deze Wageningse publicatie, zal fungeren als richtsnoer voor materiaalonderzoekers.”

Het werk is gefinancierd door de ERC Consolidator Grant E-motion van Louis de Smet en Wetsus.

Publicatiedatum: