Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

Schildluis in roos nog steeds toenemend probleem

Schildluis in roos is nog steeds een toenemend probleem omdat enkele breed werkende bestrijdingsmiddelen niet meer toegepast mogen worden. Dat stelt Trudie Coenen, PlantDoctor bij BLGG. De schildluis die voorkomt op roos is de rozenschildluis Aulacaspis rosae.

Deze soort kan zich alleen ontwikkelen op planten van de Rosaceae. “Chemische bestrijding van schildluis is moeilijk omdat ze zich tijdens het grootste gedeelte van hun leven verschuilen onder een ondoordringbaar schildje”, vertelt Trudie Coenen. “Herhaaldelijk spuiten is nodig om de populatie van de schildluis onder controle te houden en totale bestrijding is eigenlijk chemisch niet mogelijk. Daarom is het van belang biologische bestrijders in te zetten. De sluipwespen en kevers die algemeen ingezet worden tegen schildluizen kunnen ook hier gebruikt worden.”

Een goed voorbeeld is het lieveheersbeestje Rhizobius lophantae. Een geïntegreerde aanpak van chemische bestrijding bij een lage populatie schildluizen en vervolgens de natuurlijke vijanden hun werk laten doen, is waarschijnlijk de beste optie.

Bij gebruik van chemische middelen is het van belang te weten dat al aanwezige biologische bestrijders mogelijk gedood worden.


Onder het schildje vrouwtje met eieren - Takje roos met schildluisaantasting - Links mannelijke nimfen, rechts het vrouwtje met eitjes en Aantasting op stengel


Groeiremming

De rozenschildluis bevindt zich voornamelijk op de stengels onder in de plant en voedt zich met plantensappen. Als gevolg hiervan treedt groeiremming op. Bij zeer ernstige aantasting is het zelfs mogelijk dat de plant afsterft.

In de praktijk worden de dopluis en de schildluis nog wel eens door elkaar gehaald. Ze zijn echter wel te onderscheiden. De schildluis scheidt geen honingdauw af, de dopluis wel. Bij de schildluis is het schild los van het lichaam, terwijl bij de dopluis het schildje vergroeid is met het lichaam.

Verspreiding via gewashandelingen
Trudie Coenen: “De verspreiding van de schildluis vindt voornamelijk plaats via gewashandelingen of vervoer van planten. De luizen zelf zijn voor een groot gedeelte van hun leven immobiel en actieve verplaatsing kan alleen in het eerste larvale stadium. De vrouwtjes blijven eigenlijk hun hele leven op dezelfde plek zitten. Ze vervellen een aantal keren en leggen uiteindelijk eitjes als paring heeft plaatsgevonden. De mannetjes krijgen in hun laatste fase van de groei vleugeltjes en gaan vervolgens op zoek naar vrouwtjes om te paren. In de kas komen meerdere generaties per jaar voor.”

Vrouwtjes zijn parelmoerkleurig, plat en rond en ongeveer 1,5-2,5 mm groot. Het lichaam is onder het schild 1 mm lang oranje tot roodbruin en langgerekt. Het schild van mannelijke nimfen zijn wit, langwerpig en plat met twee lengtegroeven.

Wat kunt u doen?
Hygiënisch werken is heel belangrijk. Zodra er schildluizen aanwezig zijn, is snel ingrijpen noodzakelijk om een grote plaag te voorkomen. Blijf uw planten dus goed controleren!

Voor meer informatie:
Trudie Coenen
BLGG AgroXpertus
Wageningen
Binnenhaven 5
Postbus 170
6700 AD Wageningen
Telefoon 088 - 876 1010
Fax 088 - 876 1011
E-mail
blgg.agroxpertus.nl
 
Publicatiedatum: