Een bollenteler uit Noord-Nederland constateerde vraatschade door reeën aan haar percelen bloembollen en knollen. Hierop deed zij een aanvraag om een tegemoetkoming faunaschade. Een taxateur bevestigde later de geleden schade en raamde deze op € 6.250,- Toch werd het verzoek afgewezen en wel terecht, zo oordeelde de rechter afgelopen week.
Als een dergelijke schade buiten de schuld van de eiser ligt en deze wel alle redelijkerwijs te veronderstellen preventieve maatregelen heeft getroffen, maakt men aanspraak op een dergelijke vergoeding. In dit geval werd het verzoek afgewezen en wel omdat de afrastering niet zou hebben voldaan.
De redenatie is als volgt. Nadat al een reeks preventieve maatregelen was getroffen (er werd een 'lawaaipop' geplaatst, er hingen verschillende vlaggen/linten en er was reeds een raster rond het gehele perceel aanwezig), werd, omdat in opeenvolgende jaren telkens toch weer schade werd geconstateerd, een elektrisch draadraster geplaatst. Daarna, toen bleek dat ook dit raster niet afdoende was, is een gaasraster geplaatst.
Nu was de eigenaresse bekend met een geval (een perceel aardbeien), waarbij ook vraatschade door reeën was vastgesteld en men de beesten pas effectief wist te weren nadat het elektrische raster was vervangen door een gaasraster. Op het moment dat zij een aanvraag deed voor de tegemoetkoming was echter nog geen gaasrooster geplaatst. Dit deed zij pas daarna. En dus, zegt de rechter: dat had je moeten weten. Waarop - wrang of rechtvaardig, zegt u het maar - de proceskosten ook voor mevrouw zijn.
bron: Rechtspraak.nl