In de landen waar Internationale Vrouwendag wordt gevierd staat die dag in het teken van de kracht van vrouwen, maar is de dag ook een symbool voor de start van een nieuw bloemenjaar. “Elk jaar worden in aanloop naar deze dag door kwekers en handelaren topprestaties geleverd. Kwekers en handel kunnen er goed aan verdienen, terwijl veel vrouwen blij worden gemaakt met onze schitterende bloemen. Vrouwendag is normaliter een dag waarbij iedereen profiteert, een win-win-win voor kweker, handel en de consument. Ook dit jaar werd door de hele keten weer naar Vrouwendag toegeleefd, maar zoals bekend verloopt deze feestdag nu heel anders dan alle voorgaande jaren.”
Foto's in dit artikel zijn gemaakt door Warja of haar door diverse handelaren en bloemisten uit Rusland, Wit-Rusland en Kazachstan toegestuurd. De foto hierboven heeft een bijzonder verhaal en illustreert wat Vrouwendag betekent. Warja: "Te zien is de moeder van een vriendin van mij. Zij woont in Moskou, haar moeder woont in Tadzjikistan en bij gelegenheid van 8 maart heeft zij haar bloemen en een taart verstuurd."
Dat vertelt Warja Abrosimova, o.a. marketing manager bij Dekker Chrysanten maar hier sprekend op eigen titel. Dankzij haar Russische roots is zij extra betrokken bij de hele situatie. "De meeste bloemen waren door exporteurs al verstuurd voordat Rusland de oorlog tegen Oekraïne startte, maar wie had de huidige situatie kunnen voorspellen? Vandaag is de stemming anders dan anders. Er is politieke, militaire, zakelijke en persoonlijke spanning. Ook als we proberen de dag ‘normaal’ te maken, is het dit jaar niet zoals het was.”
“Persoonlijk kijk ik momenteel weg van politici. Ik kan ze niet zien, Poetin voorop. Wij zijn maar kleine mensen, poppetjes in hun grote spel. Na Covid had deze Vrouwendag weer een feest moeten worden. Had gemoeten … maar we worden geconfronteerd met een oorlog in Europa met een ongekende impact op de mensen in de Oekraïne die massaal het land ontvluchten of blijven om te vechten, of omdat ze niet weg kunnen.”
Met alle consideratie voor de humane kant van het verhaal, kampt de productie en handel aan onze kant van de lijn weer met andere zorgen. “Energieprijzen zijn ongekend en kwekers vragen zich af wat te doen. De exporteur heeft hard gewerkt en de handel is verstuurd, maar nu is het wachten op de betalingen voor de producten die op krediet zijn verkocht. Veel Oost-Europese valuta zijn hard gedaald, de roebel is zelfs geheel ingestort. Hoe lang gaat de oorlog duren, hoe ziet de toekomst van Oekraïne eruit? Is er straks nog handel met Rusland en Oekraïne mogelijk en hoe verloopt de logistiek en het betalingsverkeer?”
En hoe ervaart de groothandel in Rusland, Kazachstan en Wit-Rusland de actuele situatie, wat is daar gaande? “Die groothandel loopt nu stroef. Winkeliers hoopten vandaag op een goede verkoop. Normaal gesproken zijn er veel zakelijke felicitaties, maar die zijn vrijwel allemaal afgezegd. In sommige landen, zoals in bijvoorbeeld Italië, loopt de verkoop voor Vrouwendag goed. In Polen en Roemenië valt het ook niet tegen. Rusland en Kazachstan zijn lastig, maar de verkoop in Oekraïne, voor zover die überhaupt plaatsvindt, is verschrikkelijk. Veel vrouwen krijgen vandaag geen bloemen, maar zijn met kinderen en ouderen op de vlucht. Ik hoor van bloemisten dat ze de bloemen die ze uit Nederland hebben ontvangen of ook bijvoorbeeld lokaal geteelde tulpen verkopen en de opbrengst schenken aan het Oekraïense leger of humanitaire hulp.”
“Dit wordt een Vrouwendag die je wilt vergeten. Het levenswerk van veel mensen wordt op dit moment vernietigd, net als de Oekraïense steden. Vorige week heb ik boeketten uitgedeeld aan Oost-Europese in- en verkopers bij Nederlandse exporteurs. Dat doe ik elk jaar en dat is normaal gesproken een feestelijk moment, maar nu was het vaak emotioneel. Mensen willen hun verhalen en zorgen delen. Sommige hebben familie en vrienden in Oekraïne. Ikzelf als Hollandse Russin trouwens ook. Ik kan de beelden die ik dagelijks ontvang niet meer aanzien. Ik vraag me af of Vrouwendag voor ons in de toekomst weer een positieve lading krijgt of dat het een nasmaak blijft houden van de oorlog in Oekraïne en het beleid van Poetin.”
“Ik wilde een positief en mooi bericht maken over Vrouwendag, maar er is op dit moment niet heel veel moois in de wereld”, besluit Warja. “Wij moeten elkaar blijven steunen en ons richten op de mensen die onze hulp nodig hebben. Wij gaan vanaf eind deze week een Oekraïens gezin in huis nemen. De man blijft daar om te vechten. Laten we waar het kan elkaar en de Oekraïense bevolking steunen op een manier die bij ons past en hopen dat Vrouwendag ooit weer een feestdag wordt. Dat lijkt op dit moment helaas nog ver, ver weg.”
Reageren op dit bericht? Stuur Warja dan vooral even een mailtje.