Het is najaar, een goede tijd voor het aanplanten van vaste planten, zoals moderne rassen Rosa rugosa om openbaar groen op te fleuren. De moderne typen zijn niet alleen gezond en winterhard, ze zijn ook bestand tegen droogte, strooizout en (zee)wind, aldus Roses4Gardens dat de plant promoot. Tegelijkertijd bloeien de rozen maandenlang, verhogen ze de biodiversiteit en zijn ze makkelijk in onderhoud.
Natuurlijke scheiding
Rugosa-hybriden bloeien vanaf half mei tot in oktober. In groepen komen ze het best tot hun recht. Bijvoorbeeld in (midden)bermen, op rotondes, in plantvakken in woonwijken en op taluds. De hoogte varieert van vijftig centimeter tot twee meter. De lagere variëteiten zijn vooral geschikt voor vakbeplanting, de hogere als achtergrond van lagere plantvakken of als natuurlijke scheiding tussen paden en wegen.
Standplaats Rosa rugosa
Rosa rugosa doet het goed op alle grondsoorten, mits de bodem voldoende waterdoorlatend is. Plant ze tussen oktober en april, afhankelijk van het ras, in groepen van drie tot vijf rozen per vierkante meter. Ze groeien een vak in één groeiseizoen dicht. Op schrale gronden kan de groei wat langer duren. De beste standplaats is volle zon tot lichte schaduw; teveel schaduw gaat ten koste van de hoeveelheid bloemen.
Extensief onderhoud
Hybriden van Rosa rugosa op eigen wortel verdienen de voorkeur. Dit komt omdat ze bij snoei of beschadiging altijd soortecht terug komen, zonder gevaar dat de onderstam uitloopt. Een rozenbeplanting behoudt jarenlang sierwaarde. De rozen kunnen machinaal worden gesnoeid. Dit kan een aantal jaren worden uitgesteld omdat deze rozen ook zonder snoei rijk bloeien.
Eigenschappen
- Rosa rugosa heeft gerimpeld blad, waardoor de plant ook wel rimpelroos wordt genoemd
- Door de dichte vertakking, bieden ze beschutting aan kleine dieren zoals vogels.
- In de herfst verkleurt het blad goudgeel, wat mooi combineert met de tomaatvormige oranjerode bottels.
- De bloemen trekken insecten aan en de rozenbottels zijn voedsel voor vogels en dieren.