Ruim een jaar geleden, in april 2018, werd een start gemaakt met het leggen van de puzzel die Warmtesamenwerking Oostland heet. Op 26 juni werden de resultaten van een verkenning gepresenteerd. Daaruit blijkt dat de glastuinbouw en gebouwde omgeving in Oostland grotendeels CO2-emissievrij kunnen worden gemaakt met warmte uit lokale bronnen en restwarmte uit de haven.
De eerste puzzelstukjes werden op 17 april 2018 gelegd.
Door de grote warmtevraag van de 1.200 ha glastuinbouw en ca 110.000 woningen is de energietransitie-opgave in Oostland groot. Tegelijk is dit een van de meest innovatieve glastuinbouwclusters in Nederland. Al geruime tijd wordt hier gewerkt aan duurzame alternatieven voor de warmtevoorziening. Er ligt al een groot warmtenet, geothermie wordt volop ingezet in de glastuinbouw en ook zijn/worden de eerste aardgasvrije wijken gerealiseerd.
Om de verduurzaming nog meer te versnellen en meer te integreren met de opgave voor de gebouwde omgeving hebben de gemeenten Lansingerland, Pijnacker-Nootdorp, Waddinxveen en Zuidplas samen met de glastuinbouw Warmte Samenwerking Oostland (WSO) opgericht. De WSO heeft de verkenning naar de warmte-infrastructuur uitgevoerd met belangrijke stakeholders in het gebied: Uniper, Eneco, AgroEnergy, warmtecoöperaties in de tuinbouw, Provincie Zuid-Holland en gemeente Zoetermeer.
Bekijk hier de details uit de verkenning.
Een derde lokale warmte, twee derde haven
De woningen, bedrijven en kassen worden nu voor een groot deel met aardgas verwarmd. Aardgas zal in de energietransitie vervangen worden door duurzame bronnen. In de verkenning is een match gemaakt tussen de warmtevraag en het aanbod van duurzame warmtebronnen. De verkenning brengt de ontwikkeling van de warmtevraag richting 2030 in beeld en inventariseert de woonwijken die kansrijk zijn voor een warmtenet. Ook onderzoekt de verkenning hoe groot het potentieel is van duurzame warmte uit geothermie. Hieruit blijkt dat lokale duurzame bronnen een potentieel hebben voor maximaal een derde van de warmtevraag. Het resterende deel van de warmtevraag zal daarom met CO2-vrije restwarmte uit de Rotterdamse haven worden voorzien.
Verzwaring leidingwerk nodig
Om vraag en aanbod aan elkaar te koppelen is een gebiedsdekkende warmte-infrastructuur nodig. Deze infrastructuur sluit zoveel mogelijk aan bij de bestaande infrastructuur, zoals het warmtenet voor de glastuinbouw in de B3-hoek. Uit het onderzoek blijkt dat de bestaande leidingen in het Rotterdamse net te weinig capaciteit hebben om de benodigde warmte vanuit de haven naar Oostland te transporteren. Een verzwaring van dat net is dus nodig.
Zonder financiële ondersteuning aanleg warmtenet onrendabel
De aanleg van een gebiedsdekkende warmte-infrastructuur levert een grote bijdrage aan de doelstellingen van het Klimaatakkoord. Oostland kan hiermee circa 1 miljoen ton CO2-reductie realiseren. Het gebruik van Gronings gas kan met circa 500 mln m3 gas per jaar omlaag. Echter, met de huidige gasprijzen en zonder verdere subsidie heeft het aanleggen van een dergelijk warmtenet een flinke onrendabele top. Financiële ondersteuning in enige vorm is dus noodzakelijk om deze energietransitie op gang te brengen.
Plannen concretiseren
De Warmte Samenwerking Oostland wil de komst van een gebiedsdekkende warmte-infrastructuur verder faciliteren. Samen met stakeholders die een bijdrage willen leveren gaat zij de ontwikkeling en realisatie verder concretiseren tot een plan van aanpak voor een gefaseerde uitrol. De verkenning wordt meegenomen in de regionale energiestrategie en de door de gemeente op te stellen warmtetransitievisies.