De geschiedenis van de roos

In de Romeinse Tijd was het gebruikelijk om een rode roos op tafel te leggen als de inhoud van de gesprekken die werden gevoerd, binnenskamers moesten blijven. Hierbij werd een link gelegd met Harpocrates, de God van de Stilte. En dit is maar een van de vele voorbeelden van de rol die rozen hebben gespeeld in het verleden. In onderstaande zet Aleia Roses er een aantal op een rij.

Bij de Romeinen gold de roos als een bron van inkomsten. Ze werden gebruikt in slingers of kronen tijdens feestvieringen, als opvulling van kussen en de rozenolie stond bekend als geneeskrachtig.

Keizer Nero (37 N.C. – 68 N.C.) gebruikte rozenblaadjes om zijn feesten kleur en geur te geven: hij liet ze vanaf het plafond naar beneden dwarrelen om zo de gasten onder te dompelen in rozengeur. Dit gebruik gaf weer mooie aanleiding aan de schilder Lawrence Alma-Tadema’s om zijn doek “Heliogabalus’s roses” te schilderen.

Cleopatra (69 V.C.– 30 V.C) ging op een wat excentrieke manier om met rozen: soms bedekte ze de vloer met een laag rozen van een halve meter hoog. Het was een vorm van machtsvertoon maar ze verleidde er ook haar minnaars mee want die moesten dan in het vervolg steeds aan haar denken als ze de geur van rozen in het wild roken.

Rozen zijn ook een geliefd onderwerp voor dichters en intellectuelen. Confucius (551 V.C – 479 V.C) bijvoorbeeld, was onder de indruk van de bloem die groeide in de Chinese Keizerlijke Tuinen en vond in de keizerlijke bibliotheek honderden boeken over de rozenkweek.

In de 14e eeuw werden rozen een symbool in de politiek: de witte roos stond voor House of York en de rode representeerde House Lancaster. Het conflict tussen beide partijen werd daardoor De Rozenoorlog genoemd (1455-1487). Er kwam een einde aan het onmin door inmenging van  Henry VII. Hij doopte een roos de “Tudor Rose” en die werd langzamerhand de Roos van Engeland. Een nationaal symbool tot op de dag van vandaag en is nog steeds terug te zien op het zegel en in de munteenheid op de Penny. Zanger Elton John zong erover in “The Rose of England” , een lied dat hij opdroeg aan Diana, prinses van Wales, tijdens haar begrafenis.

Maar de echte uitblinker was Keizerin Josephine (1763-1814), de eerste vrouw van Napoleon die voorheen Keizerin van Frankrijk was. Zij was geobsedeerd door rozen en kweekte maar liefst 650 rozenstruiken in de tuinen van het kasteel Malmaison en was steeds op zoek naar nieuwe soorten. Van haar rozenstruikverzameling is nog veel over en trekt ook vandaag nog veel rozenliefhebbers van over de hele wereld aan.