De incabes, ook wel bekend als ananaskers en goudbes, wordt op bescheiden schaal geteeld, evengoed voor de sier als voor de vruchtjes, maar is vanwege zijn volume en beperkte vruchtopbrengst ongeschikt voor grootschalige tuinbouw. Tot nu.
In een onderzoek geleid door prof. Lippman van het Howard Hughes Medical Institute en Joyce van Eck van het Boyce Thompson Institute is met de nieuwe veredelingstechnologie CRISPR-CAS een variëteit gecreëerd die compact blijft, bescheiden is van vorm en vruchten niet los, maar in trosjes produceert. Bovendien zijn de vruchten groter.
afbeelding: CSHL
Men zou maar een paar genen hebben moeten aanpassen, namelijk juist diegene, die voor bovenstaande eigenschappen zorgen. Juist daarin in de nieuwe technologie ongeëvenaard, d.w.z., in het zeer snel selecteren en 'uit laten komen' van eigenschappen, die in de genetiche code verscholen liggen.
Met deze verandering - men zoekt en hoopt nog op enkele verfijningen, als een gen dat vruchten langer aan de plant laat zitten - zou dit gewas in de nabije toekomst weleens heel groot zou kunnen gaan worden, zo menen de onderzoekers.
U leest er meer over in deze publicatie van Cold Spring Harbor Laboratory, of slaat er dit artikel van de Volkskrant op na.