Huidige stand van kennis over effecten zoutstress op planten
Blootstelling aan zoutstress activeert talrijke signaalpaden, die bij zouttolerante planten tot acclimatisatie leiden. In hun review integreren de UvA-onderzoekers de bestaande kennis over vroege signaalreacties - die seconden tot minuten in beslag nemen - met de kennis over de groei van verschillende organen - die uren tot dagen duurt.
Volgens de onderzoekers houden planten die blootstaan aan zoutstress onmiddellijk op te groeien. In deze fase dringt er, via niet-specifieke ionenkanalen in het membraan, zout binnen in de cellen. Dat zout lokt in de cel een reeks gebeurtenissen uit die zorgen voor de aanmaak van stresshormonen en een afname van de celdeling en -groei. In een latere fase worden er zoutionen in vacuolen en opslagweefsel gepompt. De groei kan zich daardoor enigszins herstellen, maar bereikt vrijwel nooit het controleniveau.
De auteurs wijzen op een interessant fenomeen, namelijk dat de groei van de diverse plantenorganen niet in gelijke mate door zoutstress wordt beïnvloed. Planten met zoutstress blijken, in vergelijking met normaal gegroeide planten, een andere bouw te vertonen. Uit enkele recente studies naar dit onderwerp komt naar voren dat relatieve veranderingen in de groeimorfologie inderdaad een belangrijke rol spelen bij zouttolerantie. De onderzoekers denken dan ook dat deze veranderingen nieuwe aanknopingspunten bieden voor de teelt van zouttolerante gewassen.
Zie voor meer informatie de site van de Universiteit van Amsterdam