Tholen - Chinees spreekt hij niet en zijn Engels rammelt ook, maar toch boekte Harry Dullemans, oprichter van Agrolux, veel succes met de ontwikkeling van armaturen. En dat hij 77 jaar oud is, wil niet zeggen dat hij achter de geraniums is gaan zitten. In zijn werkkamer blijft hij knutselen aan een nieuw armatuur en de telefoon rinkelt nog onverminderd door. “Je moet nooit zeggen dat je er niet bent, want dan gaan ze aan je voorbij.”
Telefoon uit China
Harry begon zijn carrière in de kassenbouw bij Voskamp en Vrijland waar hij betrokken was bij projecten in onder meer Frankrijk, Engeland en Macedonië. Eind jaren ’80 hield het bouwen voor Harry op. De tuinbouw leek even uit het beeld te verdwijnen tot er in 1990 een telefoontje uit China kwam. “Een universiteit vroeg of ik eens naar China wilde komen om mijn tuinbouwkennis te delen.”
Harry pakte zijn koffers en vertrok voor 14 dagen naar Ningbo. “We hebben van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat vergaderd. De universiteiten waren sterk gericht op de landbouw en ze zagen dat er flink wat mogelijkheden waren voor de tuinbouw. Tot op de dag van vandaag weet ik nog niet wie mij aan deze professor getipt had en aan wie ik dus deze reis te danken heb.”
Armaturen ontwikkelen
Na die eerste reis volgden er veel meer, soms wel zes per jaar. Want als dank voor het delen van zijn kennis, vroegen de Chinese professoren of zij andersom iets voor Harry konden betekenen. Harry, die ondertussen vanuit Hoek van Holland al bezig was met lampen, vroeg of ze hem konden helpen bij de ontwikkeling van nieuw, lichter en energiezuiniger armatuur. “De professor trommelde een groep studenten bij elkaar en zo werden er -vaak tot in de late uurtjes - nieuwe armaturen ontwikkeld. De Chinezen hebben misschien de naam dat ze slechte techniek maken, maar je moet niet onderschatten hoe innovatief ze zijn.”
De relatie, daar draait het om
Toen het ontwerp klaar was voor productie en de contracten getekend konden worden, werd er een hele plechtigheid georganiseerd. “De Chinese staatstelevisie was present om vast te leggen dat er werk uit het buitenland was binnengehaald. Niet de directeur van de fabriek stond naast mij op het podium, hoewel hem eigenlijk die eer toekwam, maar de burgemeester van de stad. Die was tenslotte het belangrijkst. Daarin zie je dat het een heel andere tijd was dan nu.”
Harry nam vaak een kijkje in de fabriek. “Het is heel belangrijk dat je contact houdt met de mensen daar. Als je dat niet doet, wordt het stil. De relatie, daar draait het om. Als je regelmatig met de fabrieksdirecteur en zijn gezin zit te dineren, zit je gebakken. Zo werkt het nu eenmaal in China.”
Van Agrolux naar Inluxit
Dit alles leidde in 2002 tot de oprichting van Agrolux. Als eerste kwam Agrolux met een elektronische armatuur op de wereldmarkt. Al snel werd Harry vergezeld door zijn zoon Denis. Nu produceert Agrolux assimilatiebelichting en belevert daarmee de tuinbouwsector wereldwijd. De zaken liepen goed. “Met een vrij kleine bezetting hebben we veel omgezet”, blikt Harry terug.
In 2010 verliet hij Agrolux, om zich volledig op nieuwe innovaties te storten. Zijn ontwerpen worden uitgedacht in zijn werkkamer, geproduceerd in China en in Nederland aan diverse testen onderworpen. In samenwerking met een gerenommeerd innovatief kassenbouwbedrijf, willen zij de armaturen onder de naam Inluxit binnen afzienbare tijd op de markt zetten. “Ons nieuwste armatuur heeft een intelligente starter en makkelijk afneembare kappen, zodat je kunt schoonmaken zonder het hele armatuur te demonteren.”
De ontwikkeling houdt nooit op
Door de jaren heen is de kwaliteit van lampen en armaturen sterk verbeterd. De komst van het elektronische armatuur zorgde voor gelijke verdeling van licht en de lampen kunnen nu allemaal veel langer mee. Toch gelooft Harry dat de ontwikkeling nog lang niet ten einde is. “Qua LED staan we nog maar aan het begin. De kostprijs is nog hoog terwijl er in de toekomst nog veel meer in zit. Bovendien weten we nog relatief weinig over de lichtpatronen die elk gewas nodig heeft. Ik denk dat we qua belichting nooit uit geëxperimenteerd zijn. Jammer dat ik ouder word. Ik zou het graag allemaal beleven.”
Voor meer informatie:
Harry Dullemans
leditgrow.innovation@gmail.com
--
Dit is het zesde deel in een serie 'Andere Tuinbouwtijden' waarin diverse 'oude rotten in het vak' terugblikken op vervlogen tijden. En waarin we onderzoeken wat hun werk heeft betekend voor de tuinbouwsector van nu.
Deel 1: Piet Bom - Fiberglass kassen de opvolger van aluminium?
Deel 2: Henry van der Lans - We sliepen in hetzelfde hotelletje...
Deel 3: Rob Grootscholten - 42 jaar kassenbouw in een notendop
Deel 4: Peter Stuyt - Als Hollandse Amerikaan combineer ik..
Deel 5: Leo Alsemgeest - Stap voor stap een stapje terug