Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

CO2-tekort is vooral een geldkwestie

Tholen - In 2020 zou de glastuinbouw al gebruik kunnen maken van een extra CO2-bron. Tenminste, als er iemand over de brug komt met een zak geld.

De combinatie van nieuws deze week is bijna ironisch. Enerzijds laat onderzoeksbureau CE Delft weten dat het Nederland waarschijnlijk niet gaat lukken om 25% minder CO2 uit te stoten. Anderzijds klaagt de glastuinbouw steen en been over een tekort aan CO2 in de kassen. Door het stilleggen van de Shell-installatie in Pernis na de brand eind juli is er voor de glastuinbouw slechts 1/3e van de benodigde CO2 beschikbaar.



Productieverlies
"Sommige tuinders klagen daardoor al over een productieverlies van twintig procent. Bij anderen zijn er flinke extra kosten omdat ze nu aardgas moeten stoken om toch voldoende CO2 te hebben. Dat is natuurlijk zonde in een tijd waarin we die CO2-emissie juist proberen terug te dringen", ziet Nico van Ruiten van LTO Glaskracht.

Leveringszekerheid
Met de opkomst van geothermie is de leveringszekerheid van CO2 alleen nog maar belangrijker geworden voor de tuinbouw. En volgens LTO Glakracht en OCAP is er goed nieuws. In 2020 al zou de glastuinbouw kunnen beschikken over extra CO2. De afvalenergiecentrale van Amsterdam bijvoorbeeld, maar ook andere afvalbedrijven komen in aanmerking. De Vereniging Afvalbedrijven is voorstander van dergelijke plannen.

Een tweede mogelijkheid is het opslaan van CO2. Dat gebeurt al op kleine schaal. "Buffering kan ook relatief snel worden gerealiseerd, maar dat zou idealiter gecombineerd kunnen worden met de plannen van de overheid om onder de Noordzee CO2 op te slaan. Dat zou, ook voor de overheid, een groot voordeel opleveren", vindt OCAP.

Het gaat om geld
Het enige probleem? Dat is uiteraard geld. Volgens OCAP en LTO Glaskracht noemen het met mooie woorden een 'onrendabele top'. De investeringen in het systeem zijn hoger dan wat het systeem aan geld gaat opleveren. Met het oog op de kabinetsonderhandelingen en de gestelde Kamervragen doen LTO en OCAP dan ook een beroep op de politiek. "Hergebruik levert tegen relatief lage maatschappelijke kosten een aanzienlijke uitstootbesparing. En door CO2-buffering te combineren met CO2-opslag, dalen ook daar de kosten. Vandaar dat we de politiek oproepen een duurzame en stabiele CO2-voorziening voor de glastuinbouw op te nemen in het regeerakkoord", aldus de partijen.