"Met een tuinbouwdiploma op zak ben je vrij snel onder de pannen"

Tholen - In de tuinbouw ligt het personeel niet voor het oprapen. Er is veel behoefte aan goede arbeidskrachten met verstand van zaken. Geen wonder dat de studenten van de tuinbouwopleidingen van Hogeschool Inholland Delft vaak afstuderen met een arbeidsovereenkomst op zak.

 

De hogeschool in Delft biedt diverse ‘groene’ opleidingen aan, waaronder Tuinbouw & Agribusiness, een Associate degree Tuinbouwmanagement (soort mbo niveau 5, i.s.m. Lentiz) en de opleiding Food Commerce and Technology die o.a. de combinatie maakt tussen marketing en voedseltechnologie.

De opleiding Tuinbouw & Agribusiness wordt sinds vorig jaar ook in een flexibele deeltijd variant aangeboden. Ideaal voor werkenden. Volgens Maarten Crum, manager Werving, Instroom & Relatiebeheer, is dit het onderwijs van de toekomst. “We zijn vorig jaar met twintig studenten begonnen. Hun reacties zijn positief omdat het naadloos aansluit op de behoeftes van de student. De opleiding duurt in principe 4 jaar, maar kan verkort worden, afhankelijk van de hoeveelheid ervaring die de student inbrengt.”

 

Eens in de twee weken is er een contactmoment, maar studenten kunnen ook colleges volgens als ze dat willen. Bij de start van de opleiding krijgt de student een leercoach toegewezen. Samen zetten ze een leerprogramma in elkaar. Dat is echt maatwerk. “De studenten die zich aanmelden voor deze opleiding, hebben vaak veel ervaring”, legt Maarten uit. “In plaats van vakken die ze goed kennen opnieuw te doorlopen, kunnen de studenten hun ervaring omzetten in studiepunten. Als je bijvoorbeeld een ervaren veredelaar bent, dan toets je het veredelen direct af op het eindniveau. Zo haal je de studiepunten van alle niveaus daaronder in een keer binnen.” De opleiding is verdeeld in verschillende kerntaken met bijbehorende beroepstaken. Die worden niet met examens afgesloten, maar met competentie gestuurde interviews. Het is een gesprek tussen docent en student waarin de student uitgebreid wordt bevraagd over de lesstof.

 

Over het algemeen zijn de studenten die zich bij de tuinbouw-opleidingen aanmelden, types die iets met de sector hebben”, vertelt Maarten. “Je meldt je niet zomaar aan als je er niets mee hebt. Innovatie, techniek en voedselproblematiek komen veelvuldig aan de orde. Je ziet dat die thema’s de studenten enorm aanspreken. Bij de opleiding Tuinbouw & Agribusiness gaan ze bijvoorbeeld enthousiast aan de slag met vertical farming, aquaponics en gesloten teeltsystemen. De studenten van Food Commerce and Technology zijn o.a. bezig met het 3D-printen van voedsel.”

 

Er wordt veel samengewerkt tussen de opleidingen. De tuinbouw-studenten hebben bijvoorbeeld een project over de productie van tomaten. Die tomaten worden uitgebreid getest door de studenten van Food Commerce and Technology. Samen buigen ze zich ook over de vraagstukken die worden aangeleverd door het bedrijfsleven. “Een orchideeënkweker klopt bijvoorbeeld bij ons aan met uitbreidingsplannen. De vraag aan de studenten: is dit plan haalbaar? Bedrijven betalen daarvoor een bedrag waarmee wij het onderzoek kunnen uitvoeren.”

 

In totaal lopen er nu zo’n vijfhonderd studenten rond die een van de groene opleidingen doen, waaronder ca. 150 studenten Tuinbouw & Agribusiness in alle leerjaren. Nadat ze hun studie hebben afgerond, komen ze terecht bij uiteenlopende bedrijven. “Sommigen van hen volgen familie op in het bedrijf, anderen vinden werk bij grote bedrijven zoals Optiflor en Rijk Zwaan en sommigen gaan doorstuderen aan de Wageningen Universiteit. Een oud-student is aan de slag gegaan bij Organisatieadviesbureau Berenschot en een ander werkt nu o.a. in de vanilleteelt in Oeganda.” De oud-studenten geven regelmatig gastlessen. “Hun verhalen spreken jongeren aan. Door hen aan het woord te laten, werven we nieuwe studenten.” Ook het feit dat de baanzekerheid vrij hoog is, is een argument waar veel jongeren wel oren naar hebben. “Ze willen iets studeren waar wel werk in te vinden is. Met een tuinbouwdiploma op zak ben je vrij snel onder de pannen.”

Voor meer informatie:

Maarten Crum