"British flowers rock"

Je zou hem de Jamie Oliver van de Britse bloemensector kunnen noemen. Hij is jong, enthousiast en net als de beroemde chef-kok (die vecht voor beter bewustzijn en voorlichting als het om voeding gaat) vecht Ben Cross voor de Britse bloem: "Meer dan 90% van de snijbloemen in het Verenigd Koninkrijk wordt geïmporteerd uit landen als Ecuador, Cambodja, Colombia en Kenia. De situatie van de Britse bloem is slecht en dat is erg jammer. Bloemen moeten vers en romantisch zijn. Het is niet erg romantisch als de bloemen die je cadeau geeft maar een paar dagen meegaan en je geen idee hebt waar of wanneer ze zijn geoogst, laat staan de CO2-voetafdruk."

Ben is een kweker van de vierde generatie bij het in West Sussex gevestigde Crossland's Flower Nursery. "Toen mijn overgrootvader in 1936 begon, waren er duizenden kwekerijen. Vroeger waren er vele hectares met alleen al de Britse Alstroemeria. Mijn oom was het hoofd van de Alstroemeria Society. Nu zijn we een van de laatste Britse professionele bloemenkwekers die jaarrond snijbloemen produceren in alle kleuren." Crosslands Flower Nursery is gespecialiseerd in Britse Alstroemeria. Ze kweken meer dan vijftig variëteiten.

Naast voltijds kweker is Ben Cross een gedreven campagnevoerder voor British Flowers. Hij grijpt elke gelegenheid aan om de boodschap “British flowers rock” te verkondigen (Britse bloemen zijn geweldig). "Ik geef jaarlijks meer dan 50 lezingen. Ja, ik heb het heel druk. Maar ik wil doorgaan, want ik vind het heel belangrijk." Ben doet dit nu al zes jaar. "Ik werkte voltijds in de kwekerij. Ik wist dat de situatie van de Britse bloem slecht was, maar ik wist niet hoe erg het was. Ik gaf mijn eerste lezing in 2014 aan een bloemenclub van zo'n honderd mensen. Ik was verbaasd dat niemand wist wat er in de Britse bloemensector speelde. Ze hadden er geen idee van dat de meeste bloemen in het Verenigd Koninkrijk van over de hele wereld voor Britse supermarkten worden geïmporteerd."

Het meeste van onze voeding in supermarkten moet volgens de wet correct worden geëtiketteerd. Een klant kan zo precies weten waar het product vandaan komt, wanneer het is geoogst en welke chemicaliën zijn gebruikt. Bij het kopen van eieren kun je bijvoorbeeld kiezen uit legbatterij-, scharrel- en vrije uitloop eieren. Dat is niet het geval voor bloemen, zegt Ben. "Alle bloemen worden in de supermarkten in een grote bloemenstal gepresenteerd en consumenten hebben geen idee wat ze moeten kiezen. Het enige onderscheid dat ze kunnen maken is de prijs."

Ben ziet alleen voordelen met Britse bloemen. "Mensen denken misschien dat Britse bloemen duurder zijn in de supermarkt omdat bijvoorbeeld Britse asperges duurder zijn dan die uit Spanje en Nederlandse tomaten goedkoper zijn dan Britse tomaten. Maar dit geldt niet voor bloemen. Geïmporteerde Alstroemeria's kosten in supermarkten ongeveer £4,00. Wij leveren onze Alstroemeria's aan bloemisten die ze voor de helft van die prijs kunnen verkopen. Ook de koolstofvoetafdruk van mijn bloemen is een stuk minder omdat we besparen op transportkosten en we geen chemicaliën op de bloemen of op de verpakking hoeven te gebruiken. En we zijn ook geen plastic kwijt aan sachets met bloemenvoeding, want de bloemen zijn toch vers. Ze gaan in een vaas twee of drie weken mee. Al die kleine verschillen vormen samen een groot verschil."

Crosslands Flower Nursery leverde vroeger jaarlijks miljoenen stelen aan supermarkten en stuurde wekelijks honderden dozen met bloemen naar groothandelaren op Covent Garden Market. Dat zijn tegenwoordig respectievelijk maar honderdduizend stelen voor supermarkten en een klein aantal dozen voor groothandelaren. Dat klinkt inderdaad niet best. Maar Crosslands Flower Nursery staat nog overeind. "We overleven omdat we nu zo’n honderd dozen per week leveren aan bloemisten, boerderijwinkels en mensen die de herkomst van hun bloemen belangrijk vinden. We hebben een niche gevonden. Deze mensen geven om het milieu, duurzaamheid en de koolstofvoetafdruk."

"Onze Britse Alstroemeria wordt na de oogst niet met chemicaliën besproeid. Ze worden in recyclebare, herbruikbare kartonnen dozen verpakt en komen de volgende dag bij de bloemist aan. We gebruiken ook geen grondkoelingstechnieken of technieken die de productie versnellen. Veel van onze bloembedden zijn ouder dan 20 jaar en produceren nog steeds stelen van topkwaliteit. We doen jaarlijks ook voor maar 5% aan herbeplanting. Dus steriliseren we de grond niet altijd."

De Britse Alstroemeria heeft ook weinig warmte en bewatering nodig. In de winter is de optimaal benodigde warmte 's nachts maar 13°C en het gewas wordt dan maar een keer per maand 20 minuten bewaterd. In de zomer is dit elke 10 dagen maar 20 minuten, in tegenstelling tot bloemen uit warmere landen die veel meer water nodig hebben.

"Wanneer onze bloemen zijn geoogst, plaatsen we ze niet in een grote koelopslag. Ons koelsysteem staat tussen november en maart meestal uit. En als we onze bloemen moeten koelen, worden ze alleen gekoeld tot ongeveer 6°C in plaats van 0,5°C zoals de meeste geïmporteerde bloemen. Ze worden maar een paar dagen bewaard voordat ze bij de klanten zijn. Op deze manier zijn ze een stuk verser dan bloemen die de hele wereld afreizen."

"Er moet gewoon een consistente campagne komen om het Britse volk over snijbloemen voor te lichten, net als Jamie Oliver dat doet met voeding," zegt Ben. “ 'British Flower Week' is prima, maar ik kweek geen bloemen voor maar één week per jaar. Wanneer ik mijn lezingen geef, spreek ik in de loop van een jaar duizenden mensen en minder dan 1% van mijn publiek blijkt dan zelfs maar van de British Flower Week te hebben gehoord. Het zou beter zijn om een woordvoerder of iemand bij de regering te hebben die Britse bloemenkwekers het hele jaar door ondersteunt. Ik doe wat ik kan, maar publieke bewustwording en voorlichting moeten komen van een stem met meer gewicht, zoals de nationale teeltunie NFU, omdat het voor het publiek moeilijker is om alleen van de kweker informatie te krijgen."

Persoonlijk zal Ben nooit gedesillusioneerd zal raken, zegt hij. “Ik besef immers hoe gelukkig ik ben om dit bloemenbedrijf van de vierde generatie voort te kunnen zetten en als ik er niet in geloofde, zou ik niet het doen."