Nico Blokker
Tien Noord-Hollandse bloembollentelers werken samen aan bodemverbetering
Als je in de spiegel kijkt, wat voor soort ondernemer zie je dan?
Een gedreven en groene ondernemer. Vanaf 2013 kweken wij bloembollen op een zo duurzaam mogelijke manier. Daarnaast ben ik iemand die graag met z’n handen werkt en veel buiten wil zijn. Ik ben zo min mogelijk op kantoor, maar uiteraard zul je me zo nu en dan wel achter de computer zien. Mijn vriendin helpt ook op kantoor, vooral in de zomer is er veel papierwerk en dat neemt zij voor een deel voor haar rekening.
Van wie ben jij d’r ien?
Dat zeggen ze hier in de Noord ook, ja! Ik ben een zoon van Vok Blokker en Riet Blokker-Swaag en een kleinzoon van Niek Blokker. Mijn Opa Niek ‘emigreerde’ in 1928 van Akersloot naar Sint Maartensvlotbrug om zijn bedrijf te vestigen. In eerste instantie was dat een gemengd bedrijf: koeien en bollen. Eind jaren 40 en begin jaren 50 werd de focus meer gelegd op bloembollen. Mijn Opa Niek was de tweede bollenboer in de polder De Zijpe. Ze zagen al snel dat hier een prima zandgrond lag voor de bloembollenteelt.
Waar ben je het meest trots op?
Op het hebben van dit mooie familiebedrijf. Ik ben de derde generatie. Als ik mijn best doe, ga ik de 100 jaar wel vol maken, dat is in 2028. Ook de vierde generatie staat al in de startblokken. Mijn oudste zoon Pim wil het bedrijf in. Hij is zestien en heeft net z’n trekker rijbewijs gehaald. Mijn andere zoon Barry gaat waarschijnlijk iets doen in de techniek. Op beide mannen ben ik trots. Ook ben ik trots op mijn medewerkers. Ik heb een goede band met hen, zo heb ik bijvoorbeeld een bijzondere relatie opgebouwd met een Poolse medewerkster en haar gezin/familie. Inmiddels zijn wij ook naar hen in Polen geweest. Ten slotte ben ik er ook heel trots op dat veel scholieren elke zomer weer bij ons terugkomen. Kennelijk is het bij ons gezellig en leuk werken.
Waar mogen wij je ’s nachts voor wakker maken?
Een reisje naar de sneeuw. Ik houd van wintersportvakanties. Om het jaar gaan we met vier gezinnen skiën. Maar waar je me zeker ook voor wakker mag maken is schaatsen op natuurijs, met als ultieme wens De Elfstedentocht. Ik heb de alternatieve Elfstedentocht inmiddels twee keer gereden op de Weissensee in Oostenrijk. Ik zou hem dolgraag in Nederland willen rijden. In 1985 en 1986 was ik nog te jong en in 1997 werd ik helaas uitgeloot. Wie weet komt hij dit jaar, we blijven hopen!
Wat kunnen wij van je leren?
Ik heb veel kennis opgedaan door mijn aansluiting bij de NLG. NLG Holland staat voor Natural Living and Growth Holland. Met een groep van 10 Noord-Hollandse bloembollentelers werken wij aan bodemverbetering. Deze samenwerking is goud waard. We testen veel dingen uit, elk bedrijf probeert wel wat uit en delen de resultaten, waardoor we veel makkelijker risico’s kunnen nemen. We hebben samen erg veel waardevolle kennis opgedaan over het duurzaam telen van bloembollen. Momenteel geven we een cursus aan andere ondernemers. Er is enorm veel animo. Ik denk daarom dat je veel over duurzaam telen van mij en mijn NLG collega’s kunt leren.
Daarnaast heb ik in mijn leven ook best wat tegenslagen te verwerken gehad. Ik heb geleerd dat als je je openstelt en sociaal opstelt, je dit ook terugkrijgt van je omgeving. Een mooie levensles die ik graag aan anderen wil doorgeven.
Waar kennen mensen jou nog meer van?
Natuurlijk van de NLG, maar daarnaast ben ik ook veel te vinden op vergaderingen, bloemenshows, beurzen en dergelijke. Ik vind het prettig mijn collega’s te ontmoeten en kennis uit te wisselen. Je zou me ook van het schaatsen of fietsen kunnen kennen.
Wat moet anders in de bloemenbollen-sector de komende jaren?
Er moet meer samengewerkt worden. Ik speel al langer met de gedachte om samen te werken met een ondernemer die aan winterteelt doet of een broeierij heeft. Hij trekt de kar en is verantwoordelijk, maar ik kan hem in de winter assisteren. In de zomer heb ik mijn drukste tijd en dan zou hij mij kunnen ondersteunen. Uiteraard trek ik dan de kar. Dat zou toch een win-win situatie zijn? Misschien is dat ook wel een rol die mijn zoon Pim voor zijn rekening kan gaan nemen. Ik sta in ieder geval open voor samenwerking op allerlei niveaus.
Wie of wat is jouw inspiratiebron?
Henny van der Morst, de ondernemer die onder andere Slagharen en Kalkar groot heeft gemaakt. Hij kan geen woord lezen, maar toch heeft hij geweldige ondernemingen opgezet. Daarnaast natuurlijk mijn Opa Niek, ook een visionair in zijn tijd. Hij gaf mij een bak bollen en leerde me op jonge leeftijd bollen telen. Ik ben op hele jonge leeftijd al onze bollen gaan verkopen. Hij en mijn vader spoorden mij aan om het gewoon te gaan doen, want zo leerde ik het snelst. Op veertienjarige leeftijd had ik al eigen partijtjes bollen. Van mijn eerst verdiende geld ben ik Tête-à-Tête gaan kopen. Mijn Opa zei nog “dat kleine spul, dat zijn geen echte narcissen’. Toch bleek het een gouden greep.
Wat zijn je mooiste werkmomenten?
Als ik in het voorjaar ‘s avonds op de trekker zit en over het land rijd. Ik heb dan een mooi overzicht over mijn bloeiende velden. Dan ben ik trots en blij. Dat zijn de mooiste werkmomenten.
Als je niet voor dit vak had gekozen, wat zou je dan willen doen?
Dan zou ik zeker weten iets blijven doen in de agrarische sector. Dat had net zo makkelijk akkerbouw of veeteelt kunnen zijn. Ik houd van het leven op de boerderij, beesten, het buiten zijn en werken met de natuur.
bron: Flower Science